De stilte doorbreken.

In deze blog neem ik jullie mee in een anoniem verhaal van 1 van mijn bloglezers. Het gaat over seksueel misbruik. Het onderwerp wat nu zoveel in de media is. Voor vele is het tijd de stilte te doorbreken. Zo ook deze lezeres die misbruikt is door haar vader.

Dit is haar verhaal:

Een vader hoort voor ieder klein meisje haar held te zijn. Haar grote voorbeeld, haar beschermer en een voorbeeld voor een toekomstige vriendje. Dit is hoe het hoort, maar niet hoe het in mijn jeugd is gebeurt.

Het begin. 
Heel veel over mijn vroegere jaren en mijn vader weet ik niet. Mijn vader is weggegaan bij ons, toen ik 3 á 4 jaar was. En ik heb hem daarna een hele hoop jaren niet meer gezien.

Hyves.  
Ik was 18. Toen was Hyves nog helemaal hip. En daar ontving ik een bericht van een man die vertelde dat hij mijn vader was. Ik vond dit heel erg raar, omdat ik zelf ook wel eens het internet had afgespeurd maar nooit wat had gevonden. Ik wist alleen een naam en erg ver kwam ik daar niet mee. Maar goed, ik stemde in met een ontmoeting.

De ontmoeting. 
We spraken af in Utrecht, waar ik op dat moment woonde. Bij een koffie corner aan Hoog Catherine. Toen ik daar aankwam zag ik al meteen de vergelijkenissen tussen hem en en mij. Er was geen twijfel mogelijk: dit was mijn vader!

We begonnen te praten over mijn moeder en mijn opa en oma, waar hij zelfs nog de namen van wist. Maar ook over het feit dat hij nooit contact heeft opgezocht. Hier had hij als antwoord op: je moeder heeft dat tegengewerkt.

Na een aantal keer te hebben afgesproken besloot ik bij hem in Arnhem te gaan wonen. Ik was op dat moment niet stabiel genoeg, want ik was een paar maanden daarvoor ontslagen uit een jeugdinstelling. En ik kon wel wat steun en hulp gebruiken. En een vaste woonplek.

In Arnhem ging ik naar school, ik ging werken en bouwde een leuke vriendengroep op. Mijn vader werkte lange dagen in een zorginstelling.

Scheurtjes. 
Een aantal maanden was alles leuk en erg gezellig. Maar toen kwamen de eerste scheurtjes. Ik ging graag met mijn vader auto rijden en ik genoot van de ritten. Ik denk dat dit kwam omdat ik een lange tijd opgesloten had gezeten zonder vrijheid. Tijdens één van die autoritten vertelde mijn vader me dat die had gesproken met iemand die hem adviseerde met mij te praten. En toen kwam het. Hij vertelde me dat die me steeds minder als dochter ging zien maar verliefd op me aan het worden was en dat hij niet goed wist hoe hij hiermee om moest gaan. Ik had hier eigenlijk geen woorden voor en heb er ook weinig over gezegd.

Ik vereenzaamde.
De periode brak aan dat vriendschappen en relaties door hem kapot werden gemaakt. Vriendinnen van me probeerde hij te versieren en relaties die ik had, daar ging hij tussen stoken. Hij dreigde bijvoorbeeld me uit huis te zetten, of maakte me wijs dat ik niet toe was aan een relatie. Ik ging weg van huis en ging bij mijn toenmalige vriend wonen.

Na een tijdje ging deze relatie uit. Mijn vader woonde toen der tijd in Duitsland en daar ging ik dus heen. En dat was het moment dat ik weer gevangen zat.

Mijn vader en zijn vriendin hadden daar een landhotel waar ik ook voor ging werken. Hij had daar leuk personeel in dienst. Waarvan één jongen ik wel erg leuk vond, en dit was wederzijds. Omdat het personeel Nederlands was verbleven zij ook in het hotel en gingen elke week 2 dagen naar huis. De avonden dat zij er waren was vaak erg gezellig.

Het was bijna mijn dood.
Op een avond gingen we met ze allen naar een feestje. En mijn vader begon te merken dat er wat was tussen die jongen en mij. Hij gaf me boze blikken en probeerde die jongen bij me weg te houden.

Het moment dat ik naar mijn kamer ging kwam mijn vader mij achterna. En we maakten ruzie in mijn kamer. Hij schreeuwde tegen me dat hij mij wou en dat ik van niemand anders was. Hij greep me armen vast en gooide me op de grond. Hij ging boven op me zitten en kneep mijn keel dicht. Ik snakte naar adem en voelde me steeds zwakker worden.

Dat moment leek een eeuwigheid te duren. Hij liet me los en ik kon weer ademen. Hij ging mijn kamer uit en ik kroop me bed in. Huilend, omdat ik geen kant op kon. Niemand die me hier zou kunnen komen ophalen. Geen bus of trein in de buurt. Ik zat vast, vast in dit landhotel, vast in Duitsland.

De dag daarna werd ik wakker en keek in de spiegel. Mijn hele keel was blauw. Ik probeerde het weg te werken met foundation, maar dit lukte natuurlijk niet. Dus ik heb een sjaal omgedaan voor dagen lang totdat de blauwe plekken niet meer zichtbaar waren. 

En toen werd het erger. 
Mijn vader werd vanaf dat moment alleen maar erger en claimde mij steeds meer. Hij beloofde me van alles, zoals een auto of mijn eigen huis in Nederland. Dit was natuurlijk alles wat ik wilde op dat moment. Ik had me nog nooit zo slecht op een plek gevoeld.

Door die beloftes dacht mijn vader dat hij een vrijkaart had om in de nacht, als ik sliep, bij me in bed te kruipen. Ik werd wakker van zijn aanrakingen over mijn borsten, het aanraken van plekken waar hij niet aan hoorde te komen. Ik was bang, omdat ik al eens bijna dood was door hem. Dus ik deed alsof ik sliep. Waardoor hij na een tijdje weer mijn kamer uitging. Dit werkte een aantal keer. Niet wetende dat dit erger zou worden.

Ook ging mijn vader weleens een paar dagen naar zijn eigen huis en dan ging ik natuurlijk mee. Dit huis was ook in Duitsland, ook hier had ik mijn eigen kamer. En in dit huis heb ik de ergste dingen mee gemaakt.

Ook hier kwam die in de nachten naar mijn kamer. Maar hier werd die ook weer agressief. En zo agressief dat die me op een nacht verkracht heeft met heel veel geweld. Helaas bleef dit  niet bij één keer, maar volgde er meerdere nachten waarbij die veel geweld gebruikte, me hardhandig vastpakte en me verkrachttte. Hoe ik me ook verzette het had geen zin. Ik was te zwak en niet sterk genoeg om dit te voorkomen.

Zoveel vragen. 
Ik begon mij zo vies te voelen. Ik walgde van mij zelf. Momenten dat ik alleen was kon ik er wel van huilen. Zoveel vragen tot de dag van vandaag waar geen antwoorden op zijn. Waarom ik? Had zijn vriendin niks door? Hoe kan een vader zo zijn?

Al die vragen drijfde me tot waanzin en ik begon te slapen met een mes onder mijn kussen. En de eerste volgende keer dat hij mijn kamer in kwam heb ik deze ook gebruikt. Ernstig verwond was die niet, maar geschrokken was hij wel. Want de dag erna heeft hij me naar Nederland gebracht. Naar Arnhem waarna ik hem zoveel mogelijk negeerde als die me belde of appte. Hierdoor verwaterde het contact.

Ik was dan wel dakloos maar ik was vrij!

Nieuwe kans. 
Een aantal jaar heb ik mijn vader niet gesproken. Tot ik in maart 2020 een email kreeg van hem. Hij was ziek en hij wou graag zijn kleindochters leren kennen. Hij was weer in Arnhem gaan wonen en hij was onder behandeling omdat die kanker had.

Mijn kinderen zijn alles voor me en ik wou hun de kans geven om hun opa te leren kennen niet ontnemen. Hij is dus een paar weken naar mij gekomen. Hij was erg lief voor mijn meiden en dat was het belangrijkste voor mij.

Na 3 weken ging die weg en dat voelde voor mij als een opluchting. Ik heb die weken dat hij er was zo op mijn tenen gelopen. Zoveel woede en angst had ik in me.

Leugens, leugens, leugens. 
Kort nadat die vertrokken was bij me zou die weer een chemotherapie krijgen. Hij stuurde foto's van een infuus aan zijn arm. Maar iets zei me: dit klopt niet.

Dus ik ging de foto natrekken en ja hoor, de foto was afkomstig van Google. Dit maakte voor mij dat ik zo klaar was met leugens! Ik heb het contact verbroken en tot de dag van vandaag niks meer van mij laten horen.

Brieven uit de P.I. 
Ik begon op een gegeven moment brieven te ontvangen uit de PI in Nieuwegein. Het was van mijn vader, hij zat vast.

Dit verbaasde me niet want hij had me niet alleen verkracht maar ook opgelicht. Leningen onder mijn naam afsluiten, mijn geldzaken behartigen en nooit wat betaald hebben waardoor ik nu onder bewind sta. In zijn brieven stond dat die niet wist waardoor hij vast zat.

Een vader zal hij nooit zijn. 
Tijdens mijn zoektocht op het internet, waar hij open en bloot op staat, kwam diefstal, valsheid in geschifte, oplichting, verkrachting en verkrachting van een minderjarige naar voren. Allemaal herkenbare dingen voor mij. En ja ook ik had aangifte gedaan van verkrachting en oplichting. Alleen is dit nooit tot een zaak kunnen komen wegens gebrek aan bewijs. Maar dat hij tot de dag van vandaag nog vast zit geeft mij al vrede. Mijn vader is geen vader, maar een psychopaat. En van mij mogen ze hem levenslang geven.

Want een echte vader zal hij nooit zijn!

Heb jij een nare seksuele ervaring meegemaakt en heb je hulp nodig?

De volgende instanties kunnen jou hulp aanbieden:

Centrum Seksueel Geweld 0800-0188
Veilig Thuis 0800-2000
Mind Korrelatie 0900-1450
Slachtofferhulp Nederland 0900-0101